Νεκτάριος

I

Όνομα αγίων της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας.

1. Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης (381-397). Καταγόταν από την Ταρσό της Κιλικίας και ήταν συγκλητικός. Αν και ήταν λαϊκός και μάλιστα αβάφτιστος, εξαιτίας της αγιότητας της ζωής του εκλέχτηκε Πατριάρχης από τη B’ Οικουμενική Σύνοδο, μετά την παραίτηση του Γρηγόριου του Θεολόγου και την καθαίρεση του Μάξιμου. Η μνήμη του τιμάται την στις 11 Οκτωβρίου.

2. Ν. Κεφαλάς. Μητροπολίτης Πεντάπολης (Αιγύπτου). Γεννήθηκε στη Σηλυβρία της Θράκης το 1846. Το 1889 χειροτονήθηκε μητροπολίτης, αλλά τελικά απομακρύνθηκε από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και κατέφυγε στην Ελλάδα, όπου αρχικά ασκούσε καθήκοντα ιεροκήρυκα. Διορίστηκε έπειτα διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής (1894-1908).

Το 1908 ίδρυσε γυναικείο μοναστήρι στην Αίγινα, όπου έμενε και ο ίδιος ως το τέλος της ζωής του. Το 1920 νοσηλεύτηκε στην Αθήνα για χρόνια νόσο, από την οποία και πέθανε. Το 1961 ανακηρύχτηκε από το Οικουμενικό πατριαρχείο άγιος και η μνήμη του τιμάταιστις 9 Νοεμβρίου. Ο N.K. διακρίθηκε και ως συγγραφέας θεολογικών έργων. Τα αξιολογότερα βιβλία του (με το πλήρες όνομα του συγγραφέα) τιτλοφορούνται: Περί των ιερών Συνόδων και ιδίως περί της σπουδαιότητας των δυο πρώτων Συνόδων. (Αλεξάνδρεια 1888), και Περί της εν τω κόσμω αποκαλύψεως του Θεού (Αλεξάνδρεια, 1889).

3. Ν. ο όσιος. Ασκήτεψε (1406) στο κελί του Ιάγαρη, στις Καρυές του Αγίου Όρους. Η μνήμη του τιμάται στις 5 Δεκεμβρίου.

4. Ν. και Θεοφάνης. Αυτάδελφοι, ιδρυτές της Μονής Βαρλαάμ στα Μετέωρα. Η μνήμη τους τιμάται στις 12 Μαΐου.

5. Ν. ο οσιομάρτυς. Καταγόταν από τα Βρύσυλα της Μικράς Ασίας και ονομαζόταν Νικόλαος. Αρχικά έγινε μουσουλμάνος αλλά αργότερα πήγε στο Άγιο Όρος, όπου ασκήτεψε στη Σκήτη της Αγίας Άννας. Μαρτύρησε με αποκεφαλισμό στη Σμύρνη το 1820. Η μνήμη του τιμάται στις 11 Ιουλίου.

Τμήμα του μοναστηριού του Αγίου Νεκταρίου, στην Αίγινα.

II

Όνομα μητροπολιτών της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Οικουμενικού Πατριαρχείου. 1. Εμμανουήλ Χατζημιχάλης (Χανιά Κρήτης 1932 –). Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας, Υπέρτιμος και Έξαρχος Σποράδων Νήσων. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1956), στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Λίλλης (Γαλλίας) και στη Γερμανία, ενώ αναγορεύτηκε διδάκτορας της θεολογικής σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και της κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου. Εργάστηκε ως καθηγητής της Εκκλησιαστικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης (1961-75), διετέλεσε σχολάρχης της εκκλησιαστικής σχολής Κρήτης. Το 1980 εκλέχθηκε από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου μητροπολίτης Καρπάθου και Κάσου και το 1983 μετατέθηκε στην Ιερά Μητρόπολη Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας, όπου έχει αναπτύξει σημαντική ποιμαντική δράση (πνευματική, κοινωνική, φιλανθρωπική). Άρθρα και μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά, ενώ έχει γράψει αρκετά βιβλία, σπουδαιότερα από τα οποία είναι: Εκκλησία και Ιδιοκτησία, Αγία Τριάς και Εξωτερική Ιεραποστολή, Ορθόδοξος Μοναχισμός και Εξωτερική Ιεραποστολή. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών, τον Χρυσό Σταυρό Αποστόλου Μάρκου α΄ τάξεως Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, με μετάλλια χιλιετηρίδας Ρωσικής Εκκλησίας, 900ετηρίδας Πάτμου, τα Βραβεία Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων, Ιπεκτσί, Fontana di Roma Πανεπιστημίου Cambridge κ.ά.

2. Ν. Παπαδάκης (Καταλαγάρι Πεδιάδας Ηρακλείου 1951 –). Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου, Υπέρτιμος και Έξαρχος Καρπαθίου Πελάγους. Αφού τελείωσε τη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή (1971) συνέχισε τις σπουδές του στη θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1975). Το 1970 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Επανωσήφη της Αρχιεπισκοπής Κρήτης, το 1971 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1972 πρεσβύτερος. Εργάστηκε ως καθηγητής σε σχολεία της μέσης εκπαίδευσης και ως πρωτοσύγκελλος και Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιερής Αρχιεπισκοπής Κρήτης, διετέλεσε και διευθυντής του γενικού φιλόπτωχου ταμείου της ίδιας αρχιεπισκοπής. Το 1990 εκλέχθηκε μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου (έδρα Νάπολη Μεραμβέλλου Λασιθίου), όπου έχει αναπτύξει πλούσιο ποιμαντικό έργο (πνευματικό, κοινωνικό και φιλανθρωπικό). Συγκεκριμένα, εκτός του γενικού φιλόπτωχου ταμείου, προεδρεύει του Σωματείου Προστασίας Ατόμων με ειδικές ανάγκες Η Μεγάλη Παναγία, του γηροκομείου Οροπεδίου Λασιθίου, Παναγία η Γερόντισσα (Τζερμιάδες), του γηροκομείου Βιάννου κ.ά.